Anuradhapura 27-30 okt 13
Weg uit de stad
De hele weg van Colombo tot Anuradhapura staan alle deuren van de trein gewoon
open en iedereen hangt lekker in de deuropening uit te waaien. Volledig
uitgewaaid kwam ik ook aan en nam meteen een tuk tuk naar mijn beoogde hostel.
Die had echter de prijs verviervoudigd (!!!!), dat krijg je als je al 4 jaar in
de Lonely Planet bovenaan staat. Hèt grote probleem van slechts 1 echte populaire
gids onder backpackers…
Maar een mannetje met een minibus wist wel een
oplossing, 
Lievi’s guesthouse reed hij mij naartoe en voor 8 euro per dag had
ik een heerlijke plek om te vertoeven. Met WiFi, eigen kamer met badkamer, een
groot grasveld en een gezamenlijke ruimte onder een afdak. Heerlijk! Tijd om te
schrijven… Ook kon ik hier een fiets huren en die heb je hard nodig (als je
geen taxi wil inhuren) om alle tempels in de buurt te verkennen.
Anuradhapura staat namelijk bekend om de vele tempels en andere heilige Boeddhisten sites
die je kunt bezoeken en na een zeer goede nachtrust ging ik al op tijd op pad.
Na ongeveer 6 uur fietsen kwam ik gekookt maar zeer voldaan terug, ik had veel
moois gezien en heerlijk van de jungle en de inwoners genoten. Het is een uitgestrekt
gebied (google maar eens) aangelegd ver voor Christus door de oude Singalesen,
de oorspronkelijke bewoners van Sri Lanka. Met pagodes van 75 meter hoog en een
heilige boom die de oudste geregistreerde is ter wereld – al ruim 2000 jaar
wordt deze door trouwe Boeddhisten onderhouden. 
Oude paleizen, eeuwenoude
Boeddhabeelden en aangelegde 
watertanks. Te veel om op te noemen, maar het
Mirisavatiya Dagoba (Singalese stoepa) was bijvoorbeeld toen het gebouwd werd
het op twee na hoogste gebouw ter wereld. Op nummer 1 en 2 stonden een paar Egyptische
piramides. En de dag werd nog mooier door de vriendelijke mensen (waarvan je
met velen een praatje maakt, als je bijvoorbeeld stopt voor een verse
limoensap), schooiende apen, leguanen, schildpadden en natuurlijk de vele
koeien en straathonden die altijd precies over willen steken als jij er aan
komt. Het lijkt alsof ze erop wachten! Ik besloot nog een extra dag te blijven
om te schrijven en wat verslagen te uploaden, want dit verslag wilde ik graag
op mijn website hebben.
- De
vleermuizen zijn gigantisch, ze noemen ze Fruit-Bats
en ze zijn fascinerend.
- In plaats
van de Indiase oplichters die je de hele dag roepen heb je hier een beestje in
de bomen die de hele dag tsst, tsst roepen. Erg verwarrend…
