Suwadhi al Batha 23- 26 mrt 2022
Een redelijk makkelijke vlucht, dit keer, met Oman Air. De
vlucht was nog geen anderhalf uur, maar we kregen toch een broodje. Ik koos weer
vega, ik eet hier bijna geen vlees. Het eten is sowieso al veel te lekker, vlees
mis je hier echt niet...
Met een lokale bus ben ik naar het hotel gegaan. Het
OYO Savoy Inn Hotel had ik in Manama al geboekt. Het hotel ligt op een soort
van industrieterrein voor hotels. Echt bizar. Maar er zijn dan wel weer veel
lokale restaurantjes en winkels in de buurt, er is dus eten en drinken... ;-)
Ik ging vandaag een plan maken voor de
bezienswaardigheden van Oman, maar de bus in dit land gaat traag en is relatief
duur, ook gaan sommige verbindingen maar een paar keer per dag. De car- rentals
die ik bezocht vroegen allemaal meer dan 40 euro per dag, dus dat boek je ook
niet zomaar voor een weekje. Maar Anketal van KR car rental kwam tot mijn
redding. Zij had voor mij een auto voor een week, voor maar 24 euro per dag.
Fijn, vooral omdat de mooiste plekjes in Oman, net als in Bahrein ver van de
bewoonde wereld liggen. In de woestijn en in de bergen...
De bezienswaardigheden zijn niet in de buurt van het
industrieterrein, maar de Sultan Qaboes Grand Mosque kon ik nog wel te voet af,
dat was niet ver van mijn hotel. Fenomenaal mooi! Wel effe wennen aan de hitte,
het is hier steeds tussen de 30 en de 35 graden overdag, en dat is in de
schaduw...
Met mijn nieuwe Nissan Sunny (de stoelen zijn nog
verpakt), met kenteken 7710 T (zijn hier zo weinig auto’s?) ondernam ik
een dagtrip naar Suwadhi al Batha. Het is een populaire een kustplaats in het
noorden van Oman, vooral voor Arabische gezinnen (veel immigranten kunnen dit
niet betalen en hebben vaak zelfs geen auto) en de verdwaalde toerist,
uiteraard.
Je kunt met een bootje rond de eilanden, maar ik had gehoopt
op eb. Je kunt dan naar het hoofdeiland wadlopen, met de eeuwenoude vuurtoren.
Helaas, het water stond te hoog, dus ik heb vooral rondgebanjerd, gekletst met
de vriendelijke mensen, hier, zowel Omani als de Indiërs zijn erg open en klaar
voor een praatje.
Verder was hier niet veel te beleven. Het was een vrijdag en
dan is echt alles dicht. In de stad heb je dat niet zo door, omdat daar meer
niet-moslims wonen.
Maar in de dorpen wonen veel Omani en die sluiten alle restaurants
en winkeltjes, dus alleen maar overstekende geiten en kamelen te zien...
De laatste avond heb ik nog wel een filmpje meegepikt in een
van de Mega- mega malls in de buurt en op zaterdag de 26e vertrok ik naar de
bergen, naar Nizwa.