Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Indonesië 13 aug- 06 okt 2005
 

Indonesië 13 aug- 06 okt


Indonesiers...

Kinderen lachen de hele dag...zijn voornamelijk moslim, maar niet altijd streng gelovig; Ik heb al veel moslims bier zien drinken en een aantal eten ook soms varken (babi). Sommige vrouwen dragen traditioneel een Boerka (een sluier die bijna het hele gezicht bedekt) maar de meeste vrouwen dragen een hijaab (een hoofddoek die haren en nek bedekt, en bescheiden kleding met lange mouwen); soms zie je diezelfde vrouwen in het openbaar hun baby borstvoeding geven... Oogt wat vreemd, als je bedenkt dat deze kleding juist bedoeld is om het lichaam niet bloot te geven.
Het Indonesische Islam is ook erg verweven met het Hinduisme (op Bali), met het Christendom (bijvoorbeeld op Flores) en ook met het Animisme (op het Toba-meer). Het moslimgeloof wordt minder streng beleefd als in het midden oosten, vrouwen worden hier niet besneden, bijvoorbeeld...
 
De officiele Indonesische taal is het Bahasa Indonesia, maar er zijn ook een hoop afzonderlijk (lokale) talen van de vele etnische volkeren, zoals de Javanen, de Balinesen, de Floressianen, de Batak en nog vele anderen. Zwemmen langs de netten...Ook kun je hier veel Nederlandse woorden terug vinden: zoals pispot, taksi, Polisi, en bijvoorbeeld handdoek. Ook worden woorden graag verdraaid: het postkantoor is dan een kantoor pos, een politiepost een pos polisi en water is Air. Als je knalpot kapot is, moet je naar de doorsmeer en als je een koud Birtje wil loop je gewoon naar de Koelkas.
Ook spreken erg veel mensen redelijk goed Engels, wat het reizen hier een makkie maakt. Indonesie deed mij vanaf het begin erg denken aan India; De mensen eten graag met hun handen, boeren tijdens het eten en maken graag een praatje met de toeristen.
 
Je voelt je erg welkom en al die openlijke vriendelijkheid is soms vermoeiend, maar meestal heerlijk. Er leven ook in Indonesie zwervers en bedelaars op straat, en ook zijn hier de zwerfhonden weer terug te vinden. Ongeveer 90% van de mannen rookt als een ketter, en rookt ook overal, zelfs in de bussen. Mensen bidden naar het westen en het internet is lekker traag. Wat het meest opvalt aan de Indonesiers is het geduld wat mensen laten zien. Uuuuuren op de bus wachten; mensen zitten naar een plek te staren, lopen wat te spelen met de kinderen, niemand klaagt, mensen hebben naast een gouden hart een gouden geduld...

Het eten

Samen eten, drinken en genieten!Het eten is hier fantastisch, met vele gerechten die wij allemaal kennen, Ayam (kip) Sateh; Kecap; Nasi Goreng; Kroepoek; Acar; Mie (noedels); enz., enz... En de uitspraak Mie Ayam, You Ayam brengt de mensen altijd wel weer aan het lachen...
De beste restaurants staan op straat; in buffetvorm (eten met je handen); per gerecht; of soms zetten ze de tafel vol met eten en reken je later af, wat je hebt gebruikt. En op elk eiland zijn er weer de lokale specialiteiten, te kust en te keur. Mensen hebben eigenlijk allemaal wel iets wat ze verbouwen, kweken of laten groeien. En daarom is alles ook zo goedkoop.

En nog meer:

Leven op je bootDe transportmiddelen zijn weer veel anders als in de omringende landen; de bussen zijn oud en krakkemikkig, de Opelets (half open busjes) worden tot het dak volgestampt en de mensen rijden als gekken! Lekker goedkoop en goede zaken voor de masseurs in Indonesie... Je mag ook wel goed uitkijken, als je hier rondloopt of rondrijdt; mensen kijken gewoon niet! Het is geen kwaadheid of iritatie, vaak rijden ze alleen zichzelf bijna in de kreukels, maar ze vertikken gewoon over hun schouder of in hun spiegel te kijken voordat ze hun scooter de bocht in gooien...

Ik heb het al vaker geroepen; Indonesie is fantastisch, het heeft bijna alles wat ik zoek in een reisland; de mensen; het eten; de cultuur; het klimaat; de natuur; de rust en de hectiek; en dan heb je het gevoel dat je nog bijna niets gezien hebt...