Ihamahu 24- 27 nov 2023
Via mijn collega Kathinka en haar schoonvader Bas, hadden we een leuk klein hotelletje op Saparua, genaamd
Rumah RP geregeld.
Op het weinig bezochte eiland Saparua, in een klein dorpje, dat leek ons wel wat. Dit hadden we een paar dagen uitgesteld door ons onverwachte bezoek aan Hulaliu, maar nu waren we er klaar voor...
Met een klein bootje kwamen we aan in Porto, dat is het haven- dorp van Saparua, en dan achterop twee Ojeks (motorscooters) naar Ihamahu. Daar vonden we al snel ons guesthouse en de komende dagen werden we in de watten gelegd door Ena (zo heet je hier als je Marlena heet).
Ena kookte voor ons, deed de was zonder dat we er om vroegen en hield het huis bij. En ze lachtte de hele dag...
We wilden hier graag wat wifi, een motorbike huren en lekker chillen. In mijn reisgids van Lonely Planet stond
Mahu Lodge aangeprezen als de plek waar we dit allemaal konden vinden. Het dorpje Mahu was op loopafstand door de jungle, maar wel over asfalt ;-) dus dat ging prima.
Eigenaar Paul en zijn zoon verhuurde de motorbike alleen uit aan gasten van de lodge, maar we hadden wel toegang tot wifi en een koude Bintang.
Ik kon hier ook mijn verslagen uploaden en we kregen goede tips over de Banda eilanden van Rainer, een Duitse duiker.
En op het eiland Saparua zijn we met Bemo (kleine busjes) en Ojeks rondgereist. Dat kost steeds ongeveer een euro per rit.
Lekker langzaam langs traditionele huizen en kleine dorpjes. Met overal weer vriendelijke mensen en zeer enthousiaste kinderen! ;-)
Maar ook hebben we veel gewandeld (door de jungle, dus in de schaduw) en kregen we een keer een lift van een heel leuk lokaal stel met dochtertje.
Ook heb ik op zondagochtend de mis bijgewoond. Uitverkocht huis, met een zeer gedreven Dominee en vooral veel vrouwen met kinderen...
We bezochten Fort Duurstede, een enorm gevaarte van de Hollanders, wat door vrijheidsstrijder en Molukse held Pattimura een keer volledig is veroverd.
Hij heette eigenlijk Thomas Matulessy, maar kreeg zijn bijnaam Pattimura (man met een groot hart), nadat hij een Hollands jongetje van 6 jaar het leven spaarde.
Je ziet op de Molukken overal standbeelden van hem en hij staat ook op het 1000 Rupiah biljet.
Tegenover het fort wilde een vriendelijke man voor ons wel de deuren openen voor het museum.
Met diorama's over het leven van Pattimura en andere vrijheidsstrijders.
Ook het volledig uitgestorven dorpje Iha en het gezellige Noloth hebben we bezocht en de hoofdstad van het eiland Kota Saparua.
Maar het hoogtepunt van het bezoek was ook hier weer een feest.
Wat een timing!
Op onze laatste avond was er muziek, werd er gedanst en was Charlotte weer de vrouw die continu te dans gevraagd werd.
En op dit 'Festie', veel 'Polonais', stijldansen en ook 2-tegenover-elkaar dansjes. Heerlijk, we waren niet weg te slaan van de vloer!
Onze laatste ochtend kregen we het laatste ontbijt van Ena.
En toen met een busje naar de haven van Bahia, waar we een bootje kregen aangepraat (maar niet zonder af te dingen!).
Na een uur varen waren we weer op het eiland Ambon en bracht een Bemo ons weer naar 'ons' hotel in de hoofdstad Kota Ambon. Dit voelde een beetje als thuiskomen.