Na de prachtige dagtocht op de motor naar Banda Besar, hebben we diezelfde avond een duiktrip voor mij kunnen regelen en Charlotte om te snorkelen.
Je betaalt per duik en je uitrusting betaal je per dag. Er is een extra bedrag voor het snorkelen en voor de benzine, maar dan is de lunch verzorgd.

We doken 2 maal op deze tocht. Eén keer aan de andere kant van Pulau Nera, waarvan Banda Neira de hoofdstad is.

De tweede keer gingen we naar Banda Besar, het eiland waar we gisteren waren. Maar met een motorscooter rondtoeren is iets anders als het onderwaterleven ontdekken, uiteraard.

Yellow was de duikinstructeur en we gingen met een kleine groep; de Nederlander Patrick, een Italiaan waarvan ik de naam kwijt ben en een Oostenrijker Gerold. De vriendin van Patrick, Sheila, ging alleen snorkelen, samen met Charlotte.

We zagen een paar schildpadden, een prachtige octopus, een koppel murene, Lion fish en ik denk wel een miljard trekker-vissen. Erg mooi, en vooral lekker om weer eens gewichtsloos te zijn…

Patrick heeft me een aantal van zijn foto’s doorgestuurd (bedankt!), dus kan ik hier wat laten zien…

En ook Banda Neira is zeer aangenaam! Elke avond aten we bij ons favoriete tentje, met onze favoriete kokkin (zie ook vorige verslag) en daarna gingen we een biertje drinken met Patrick en Sheila. Vaak haakte ook Gerold aan en steeds weer een paar anderen.

 
Om het eiland wat beter te leren kennen, hebben we bij een leuke vrouw een Ojek (motorscooter) gehuurd. Zo gingen we op ons gemakje langs een kleurrijke Chinese begraafplaats en een overwoekerde Nederlandse begraafplaats met moestuintjes tussen de graven. De Nederlandse begraafplaats is zwaar verwaarloosd, dus óf je loopt door jungle, óf door iemands moestuintje, als je de graven wil zien.

In de haven leven zeldzame Madarijnvisjes. Die kun je gewoon overdag zien met snorkelen. Dan moet je echter wel door plasticsoep en langs luierkwallen zwemmen, mensen zien plastic hier helaas als een natuurproduct…

Ik wilde nog gaan vissen met onze lieve hotelbaas. Aanvankelijk zij hij ja, maar tot 2 keer toe had hij een ander excuus om het niet te doen. Ik denk dat hij het spannend vond.

We zochten naar een boot naar het eiland Hatta, maar daar hebben we toch een dag op moeten wachten. Dat kwam wel goed uit, want we hadden ook geen geld! Er waren maar 2 internationale PIN automaten en die waren al een paar dagen leeg.