Afrika
Azië
Europa
Noord Amerika
Oceanië
Latijns Amerika
 
Esfahan 17- 20 jul 2008
 

Esfahan 17- 20 jul


Weer terug van weggeweest

Eten op de grondEen redelijk vermoeiende busrit, met ook nog een ge broken v-snaar onderweg. Gelukkig hadden we ongeveer 3000 kilo v-snaren bij ons, al was het toen nog even zoeken welke daarvan we konden gebruiken...
Ik nam weer een bed in Amir- Kabir- hostel, omdat er weinig anders te vinden is. Het is op zich wel een goed hostel, maar erg lawaaierig, al erg vroeg in de ochtend... Wel weer veel andere leuke reizigers, zoals de maffe (Chinese) Ding! de Japanner Tomo-3 en de Nederlander Wout, die ik in Teheran al was tegen gekomen...

De prachtige stad

Lekker lui picknickenEsfahan is prachtig, een echte sprookjesstad. Met een fantastische bazaar, gigantisch moskeeen (De Jameh moskee is de grootste van Iran), prachtige parken met fontijnen, een aantal mooie, oude paleizen en nog veel meer.
In het hart van de stad is het op-1-na grootste plein ter wereld te vinden (na het Tiananmen plein in Beijing); het Imam Khomeini- plein. Volledig omringd door prachtige gebouwen, zoals de fantastische Imam moskee is het een adembenemend gezicht. Dat is lastig met woorden uit te leggen. Vooral de hoeveelheid mensen die hier van 's-ochtends vroeg tot 's-avonds laat rondhangen en lekker zitten te picknicken maakt het erg gezellig (oh, wa gezellig!!!)...

De mooie bazaarEven buiten het centrum is een bijzonder fenomeen te bezichtigen; de schuddende minaretten van de Manar Jomban moskee. De toezichthouder schud om de zoveel tijd aan een van de minaretten, waardoor het hele gebouw licht gaat schudden en de andere minaret ook gaat trillen. Erg vreemd...

Ten zuiden van het centrum loopt de Zayandeh- rivier, wat met de prachtige bruggen en de heerlijke koele parken een van de absolute hoogtepunten van Esfahan is. Je loopt wat rond te kijken en je wordt door de vriendelijke Iraniërs aangesproken en uitgenodigd om wat fruit mee te eten. Overal vind je wc's, drinkwaterfontijnen en mensen zitten zelfs samen te zingen... Een heerlijke plek om te zijn...

En:

Farokh, de Belg- Wat opvalt is dat veel mensen terug willen naar een seculier systeem (de overtuiging dat geloof geen invloed mag uitoefenen op de maatschappij). Vooral veel jongeren willen af van de Islam- wetgeving en zelf beslissen hoe de toekomst van Iran er uit gaat zien...
- Als souvenirs neem ik veel kruiden mee naar huis (ik zit hier tenslotte op de oude zijderoute), en al winkelend kwam ik de Iraanse Belg Farokh tegen. Hij heeft me een uur lang geholpen bij een tiental bazaar- winkeltjes en toch wilde hij de thee betalen. Ik ben toch zijn gast in Iran?
- En dan kom je ergens onderweg iemand tegen, maakt een praatje en die brengt je netjes met zijn auto naar het centrum van de stad...