Camping Islam 13- 14 okt 2019
![](/_images/images_user/Foto 2019 Oost europa/80.jpg)
![](/_images/images_user/Foto 2019 Oost europa/79.jpg)
Onderweg naar Prisren, waar we vandaag naartoe wilden,
bezochten we een prachtig, antiek Servisch klooster. Een oud nonnetje hielp ons
met een kaarsje opsteken voor oma (ik had voor mijn vader in Servië al een
kaars opgestoken) en we mochten bij het klooster rustig wat rondlopen – maar
geen foto’s maken!
![](/_images/images_user/Foto 2019 Oost europa/81.jpg)
Na het klooster brachten we een bezoek aan een beren- opvangcentrum,
waar beren uit Kosovo en Albanië na bevrijding van horeca- gelegenheden
(zogenaamde restaurantberen) een nieuw en veilig thuis krijgen, vaak na
afschuwelijke mishandelingen en verwaarlozingen.
![](/_images/images_user/Foto 2019 Oost europa/78.jpg)
Een prachtig initiatief en
goed dat het houden van beren hier sinds 2010 verboden is...
![](/_images/images_user/Foto 2019 Oost europa/75.jpg)
Na de beren kregen
we een half uur verder zuidwaarts een rondleiding in een druipgrot, met de
bekende stalagmieten en -tieten.
![](/_images/images_user/Foto 2019 Oost europa/76.jpg)
Mooi, maar de figuren die sommigen in bepaalde
steenformaties zien, konden we er niet altijd uithalen...
![](/_images/images_user/Foto 2019 Oost europa/74.jpg)
Het was al weer aan
het eind van de middag, dus we wilden weer een camping opzoeken. Het vermoeden
was dat we in Kosovo niet veel campings zouden vinden, dus we hadden een route
bedacht die ons langs een paar plekken zou brengen waar wèl werd aangegeven dat
er een camping zou kunnen zijn. De eerste bleek alleen een kaal veld buiten een
dorpje – in het midden van nergens.
![](/_images/images_user/Foto 2019 Oost europa/70.jpg)
De tweede camping zou ons zeer gaan
verrassen; het bleken een slechts een paar huizen in de heuvels te zijn, even
buiten een kleine stad, waar we met open armen ontvangen werden door een grote
familie, met de oudste broer Islam als de hoofd van de familie. Een
fantastische ontmoeting met een grote groep mensen waarvan de ene nog
vriendelijker bleek dan de andere.
Een van de neven (Krenar) sprak goed Engels
en de broer van Islam (Azem) goed Duits (hij had jaren voor de Zwitserse NS
gewerkt).
![Het familieterrein vanaf een andere heuvel gezien. Links zie je onze auto staan.](/_images/images_user/Foto 2019 Oost europa/72.jpg)
We kregen een eigen veldje om de bus neer te zetten, moesten blijven
eten en drinken, kregen thee, een biertje en twee tassen met fruit mee naar de
auto.
![](/_images/images_user/Foto 2019 Oost europa/71.jpg)
![Azem en zijn vrouw.](/_images/images_user/Foto 2019 Oost europa/73.jpg)
Maar hebben vooral intens genoten van de gastvrijheid, de leuke
gesprekken en de vele (trouw)foto’s die we zagen.
Echt niet te beschrijven wat
een klik je met een grote groep mensen kunt krijgen in zo’n korte tijd...