Dit het onofficiële verslag van deze reis, wat ik geschreven heb voor de mede reizigers.
Inladen en wegwezen, op naar het poortgebouw van onze Heineken-brouwerij.
Voor bussen en taxi´s altijd al een moeilijke plek om te vinden, maar ook voor afdeling P&O is het even zoeken. Na de gebruikelijke kop koffie op weg, uitgezwaaid door Herman Ubbink, en van sommigen ook wat familieleden. De busrit, vlucht en wederom busrit verliepen voorspoedig en gaven aan de reisgenoten de kans om elkaar beter te leren kennen. Bij de eerste officiële bijeenkomst leek hierdoor al, dat deze groep al jaren samenwerkte. In het plaatselijke chinees restaurant van Vårgårda werd over en weer al veel informatie uitgewisseld. Het werd een zeer nuttige en vooral informatieve middag. Dat de plaatselijke bevolking niets verstond van onze taal, bleek wel aan het antwoord van één van de restaurant bezoekers, toen gevraagd werd of deze hulp nodig had bij het oversteken (wat zeg je?).
Manager ´Personal affairs´ Caroline en haar collega Marieke toonden hun ware Heineken- hart door voor onze gastheren en -vrouwen uit volle borst het Heineken- lied te zingen. ´oh, wat hadden wij een dorst´.
Een toegift werd gegeven door een groep leuke knullen, een waar eerbetoon aan de Brabantse folklore.
Een geslaagd diner in een Italiaans
restaurang.
Later die avond ging de complete ´Dutch gang´ de trap op om in de plaatselijke danszaal het Brabants folkloristisch dansen ten toon te spreiden. Uitgerekend een (niet- Brabantse) man van fORmaat was het middelpunt van de belangstelling. Al met al een zware dag. Nog nat van het zweet , ging eenieder op tijd naar bed.
Åstol
Op de zondag eindelijk wat ontspanning, maar niet voor iedereen; Sommigen kregen die dag een opdracht;
Cock moest het sneeuwbal- effect van het groepsgedrag onderzoeken, en twee anderen hadden als opdracht elanden op te gaan sporen. Mari kreeg nog wat 'Dropshot'...
Op het eiland Åstol (vrij vertaald: Urk) stond voor de reizigers schaaldier op het menu. Onder het genot van garnalen met brood, keek ook Will toe, hoe de plaatselijke ´Neeltje Jans´ een act opvoerde met brandende kaarsen.
Alsof we HKH Beatrix zèlf bij ons hadden, werden we door onze gastheer en gastvrouw uitgezwaaid.
Terug in Vårgårda, waar we weer uitgenodigd werden in het Italiaanse
restaurang.
´Please take off your clothes´, ging echter iets te ver. Ditmaal kon je zelfs rúiken dat er hard gewerkt was, ons een maaltijd voor te schotelen, dat zowel flauw, scherp, zout als lekker was. Ook déze avond was de entertainment goed verzorgd. ´You do what I do´, riep de ober voor hij zijn ´Mari-truc´ liet zien. Will, die de truc allang doorhad, vond zijn whisky echter te lekker om weer terug te spugen. Ook Ton had de truc door, en dat zonder hulp van de omstanders.
Gustavsberg
Jå, jå, ook deze avond weer vroeg naar bed, het echte werk moest namelijk nog beginnen.
´Üt môn´ is Zweeds voor goedemorgen, dit gold zeker voor die maandagochtend. Fris en uitgerust naar Gustavsberg. En nog 2 bezoeken zouden volgen...
Göteborg
En dat brengt ons bij de laatste avond. Terwijl één groep in het hotel bleef, ging een andere groep Göteborg verkennen. Dankzij de navigatie van onze kundige reisleider, Christer, hebben wij een prachtige stad gezien, en ook nog wat excentrieke mensen leren kennen. Eén daarvan was ´The best man at Saab´ (spreek uit: Såb), maar ook de Alpenzusjes; Anita en Annefrieda bleken goed gezelschap. Weer bleek, dat niemand ons goed kon verstån, doordat we nogal rår pråtte.
Desalniettemin hebben Ölle, Margaritha, jån, christer, Björn, Bennie, Olav, Gustav, Alav, Girav, Conclav, Petav, etc. een leuke avond gehad. Wederom zeer leerzaam.
Enrique (ikke) was allang blij, dat hij in zijn eigen hotel wakker werd (met dank aan zijn Russische bodyguard, Cock).
Fris en uitgerust werd de volgende ochtend weer aan het ontbijt begonnen, en maakte de groep (zonder Petra en Machteld, die dinsdagavond al terugvlogen) zich op voor de terugreis.
Tot aan het afscheid werd er door velen ´gespeecht´. Eén die ons nog lang bij zal blijven, was wel de speech van Mari:
´ik ben op reis geweest met mensen met een goei hard´.